Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Συζήτηση στο Δ.Σ. Δίου-Ολύμπου για το ζήτημα των επίδικων εκτάσεων

ΤΙ ΠΡΟΤΕΙΝΕ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΓΩΝΑ, κ. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΣΙΩΤΗΣ.

Συζήτηση - Ενημέρωση για τη συνέχιση των ενεργειών που πρέπει να γίνουν από πλευράς του Δήμου Δίου-Ολύμπου γύρω από το ζήτημα των επίδικων εκτάσεων, πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 21/6/2011, στο πλαίσιο συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου.
Το θέμα της συζήτησης προκάλεσε ύστερα από αίτημά του ο Δημοτικός Σύμβουλος Νικόλαος Λάππας, συγκεντρώνοντας υπογραφές από το 1/3 των Δημοτικών Συμβούλων.
Στη συνεδρίαση αυτή ο Πρόεδρος της Δημοτικής Επιτροπής Αγώνα Λιτοχώρου, κ. Σωτήρης Χασιώτης, καταθέτοντας τις απόψεις του επί του θέματος, ανέφερε τα εξής:

Ο κ. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΣΙΩΤΗΣ

             Ο τίτλος του καινούριου Καλλικρατικού Δήμου Δίου- Ολύμπου κατά τη γνώμη μου δεν είναι ακριβής, θα πρέπει  η λέξη Όλυμπος να απαλειφθεί και να μείνει Δήμος Δίου, ή εάν θέλετε να μείνει ως έχει πρέπει να ερμηνεύεται και να αποδίδεται σωστά το νόημα των λέξεων, δηλαδή Δήμος Δίου Ολύμπου «Ιδιοκτησία της Ιεράς Μονής Αγίου Διονυσίου».
Το λέω αυτό διότι η Μονή είναι ιδιοκτήτης του κυρίως Ολύμπου μέχρι την κορυφή του. Θα δούμε παρακάτω πως δημιουργήθηκε η ιδιοκτησία της Μονής στον Όλυμπο και πόσο νόμιμη είναι.

            Κύριε Δήμαρχε, κύριε Πρόεδρε κυρίες και κύριοι Δημοτικοί Σύμβουλοι,
Ο φάκελος που παραλάβατε από τη Δημοτική Επιτροπή αγώνα προς ενημέρωση και ιδιαίτερα οι σύμβουλοι εκτός Λιτοχώρου,  για τα ζητήματα των επίδικων εκτάσεων είναι αρκετά κατατοπιστικά τα έγγραφα που περιέχει. Είμαι βέβαιος ότι τον μελετήσατε, αλλά και με όσα ακόμη θα ακουστούν απόψε θα αποκτήσετε μια σαφή εικόνα για τα σοβαρό αυτό ζήτημα των δημοτικών εκτάσεων.

Είναι αλήθεια ότι το θέμα των επίδικών εκτάσεων του πρώην Δήμου Λιτοχώρου ταλαιπωρεί πάνω από μια δεκαετία την περιοχή μας, είναι θετικό το ότι συζητείται στο Δημοτικό Συμβούλιο, πόσο μάλλον τώρα που ο Δήμος είναι διευρυμένος.
            Ελπίζω στο τέλος της συζήτησης να πάρετε χρήσιμες και ωφέλιμες αποφάσεις για τον τόπο. Θα προσπαθήσουμε με λίγα και όσο γίνεται απλά λόγια και με περισσότερα επιχειρήματα να αναδειχθούν όλες οι πλευρές του θέματος και θα προτείνουμε στο τέλος κάποιες προτάσεις.
            Η Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου είναι ιστορικό μοναστήρι το οποίο προϋπήρχε ως Μονή Αγίας Τριάδας, αγνώστου κτήτορα και ηλικίας. Ήταν μισογκρεμισμένη έως την έλευση του μοναχού Διονυσίου το 1543. Εκτός από την άδεια επισκευής της Μονής που ζήτησε ο μοναχός Διονύσιος και του δόθηκε από τον Τούρκο Διοικητή Αχμέτ Αγά. Τα επόμενα 330 χρόνια, έως το 1874, δεν υπάρχει άλλο έγγραφο που να πιστοποιεί τα περιουσιακά στοιχεία της μονής. Όταν αναφερόμαστε στο Μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου εννοούμε το παλαιό κυρίως μοναστήρι και όχι το Μετόχι.
            Όλοι θέλουμε να υπάρχει Μονή και να επιτελείται το θεάρεστο έργο της με σαφή χριστιανικό προσανατολισμό. Τα τελευταία 10 -15 χρόνια η ηγεσία της Μονής έχασε αυτόν τον προσανατολισμό της, ενασχολούμενοι με δραστηριότητες που δε συνάδουν με το όραμα της χριστιανικής και μοναχικής ιδεολογίας.
Έχει εμπλακεί σε δεκάδες δικαστικές υποθέσεις, ποινικές αλλά και αστικές, διεκδικώντας διάφορες εκτάσεις στο Λιτόχωρο, στο Βαρικό, στο Δίον αλλά και στην περιοχή Μακρυράχη Βερροίας.
            Στο Λιτόχωρο η διαμάχη με τη Μονή ξεκίνησε το 1997, όταν αμφισβητήθηκε από τους μοναχούς το σημερινό επίδικο και τελικά το 2002 κέρδισε την έκταση αυτή των 4250 στρεμμάτων. Η υπόθεση για αυτή για μας του ιδιώτες ξεκίνησε το 2004. Με γεωργικούς ελκυστήρες οι μοναχοί αυθαίρετα και χωρίς καμιά προειδοποίηση οργώνουν δεκάδες στρέμματα ιδιωτών στο επίδικο, στην περιοχή Τσαρούχα.

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
            Στην επταετία που διανύσαμε η Δημοτική Επιτροπή Αγώνα κατόρθωσε να συλλέξει πληθώρα στοιχείων και εγγράφων τα οποία βοήθησαν και θα βοηθήσουν το Δήμο αλλά και τους ιδιώτες για την παραπέρα πορεία.
            Ψάχνοντας και αναζητώντας καινούρια στοιχεία ανακαλύψαμε στο Ιστορικό Αρχείο Μακεδονίας δεκάδες τούρκικους τίτλους ιδιωτών του επίδικου από το έτος 1875. Τίτλοι που παραχωρήθηκαν από το τότε Τούρκικο Δημόσιο σε Λιτοχωρίτες. Οι Τούρκοι κατακτητές είχαν δημιουργήσει κτηματολόγιο στην Ελλάδα, αυτό που μέχει σήμερα εμείς δεν κατορθώσαμε να αποκτήσουμε, και οι δημοτικές εκτάσεις να βρίσκονται ανυπεράσπιστες στο έλεος κάθε επίδοξου καταπατητή.
            Έχουμε ένορκες καταθέσεις στο Ειρηνοδικείο Κατερίνης πάνω από 30 ηλικιωμένων Λιτοχωριτών που υποστήριξαν το δίκαιο του Δήμου και των ιδιωτών στο επίδικο. Έχουμε τοπογραφήσει το επίδικο αλλά και όλες τις ιδιοκτησίες που βρίσκονται μέσα σε αυτό. Στο γραφείο του κ. Σειταρίδη στην Κατερίνη υπάρχει όλη η διαδικασία της τοπογράφησης.
            Έχουμε αναδείξει το ζήτημα των επίδικων εκτάσεων στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης πανελλαδικά.
            Τη σοβαρότητα της υπόθεσής μας ύστερα από καταγγελία δημοσιογράφου διαπίστωσε και ο τότε εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Σανιδάς και διέταξε έρευνα.
            Ο αντεισαγγελέας Θεσσαλονίκης Άγγελος Καμιλάρης, ανέλαβε και αφού ολοκλήρωσε την έρευνά του στις 26-3-2010, εξέδωσε πόρισμα, στο οποίο αναφέρεται ότι η Μονή έχει τρεις τίτλους ιδιοκτησίας:
Ο πρώτος τίτλος εκδόθηκε το 1874 με αρ. 172 και με έκταση 5.000 πήχες, όπου αναφέρεται στην Παλαιά Μονή.
Ο δεύτερος τίτλος εκδόθηκε το 1875 με αρ. 178 και έκταση 4.000 πήχες, με ασαφή όρια.
Οι δύο αυτοί τίτλοι αναγνωρίστηκαν από τα Διοικητικά δικαστήρια του 1922 και 1925, παρά την ασάφεια των ορίων τους και μεταγράφηκαν στο τόμο 220 και αρ. 427.

Ο τρίτος τίτλος Νο 5, που εκδόθηκε το έτος 1890, και με έκταση 20.200 στρέμματα και που περικλείει επιφάνεια πάνω από 60.000 στρέμματα. Δηλαδή ξεκινά από το Βάλτο Λιτοχώρου και καταλήγει στην κορυφή του Μύτικα. Αυτός ο τίτλος απορρίφθηκε από τα Διοικητικά δικαστήρια και δεν βρέθηκε σε κανένα επίσημο αρχείο, υπογράφεται δε από τον διερμηνέα της τουρκικής Γεώργιο Παπαδόπουλο, που αργότερα συνελήφθη και καταδικάστηκε για σωρεία άλλων πλαστογραφιών και οδηγήθηκε στη φυλακή.
Και οι τρεις τίτλοι αναφέρονται σε τουρκικά στρέμματα που είναι κατά 40% μικρότερα των ελληνικών στρεμμάτων.
            Είναι σαφής και ξεκάθαρος ο αντεισαγγελέας στο πόρισμά του, υποστηρίζοντας ότι ο τίτλος Νο5/1890 (των 20.000 στρεμμάτων) δεν έχει καμία ιδιοκτησιακή και νομική ισχύ και το δασόκτημα της Μονής δεν ξεπερνά τα 6.000 στρέμματα.
            Στις 17-10-2005 σε ερώτηση των βουλευτών του ΚΚΕ Ζιώγα Ιωάννη και Καλαντίδου Σοφίας στη Βουλή για τις διεκδικήσεις της Μονής Αγίου Διονυσίου στον Όλυμπο, σε απάντηση η διεύθυνση Δασών Πιερίας επιβεβαιώνει την απουσία του τίτλου 5/1890 από τα κτηματολογικά βιβλία.

            Στις 21-1-1997 η Μονή κατέθεσε προτάσεις κατά του Ελληνικού Δημοσίου στο Πρωτοδικείο Κατερίνης διεκδικώντας το επίδικο των 4.250 στρεμμάτων. Προσκόμισε δεκάδες έγγραφα, τα πιο σημαντικά από αυτά είναι οι τρεις τίτλοι της. Οι δύο πρώτοι αναφέρονται σε σύνολο 9.000 πήχεων και είναι μεταγραμμένοι στον τόμο 220 και αρ. 427. Για τον τρίτο τούρκικο τίτλο με αρ. 5/1890 των 20.200 στρεμμάτων δεν αναφέρεται αν έχει μετεγγραφεί σε Υποθηκοφυλακείο.
            Για το ίδιο ζήτημα στις 10-5-1997 καταθέτει η Μονή αγωγή ζητώντας να της αναγνωριστούν τα 4.250 στρέμματα. Προσκόμισε συνημμένα τους δύο πρώτους τίτλους και την απόφαση του Ειδικού δικαστηρίου 1922 και 1925 που αναγνωρίζει τους δύο αυτούς τίτλους.
Ο τρίτος τίτλος Νο5/1890 απουσιάζει, ενώ στην πρώτη σελίδα της αγωγής αναφέρεται ψευδώς! ότι μεταγράφηκαν και οι τρεις τίτλοι μαζί στο Υποθηκοφυλακείο Κατερίνης στον τόμο 220 και αρ. 427.
            Επίσης, σε έρευνα της Επιτροπής στο Υποθηκοφυλακείο Κατερίνης, στο Τουρκικό Προξενείο Θεσσαλονίκης, στο Ιστορικό Αρχείο Μακεδονίας αλλά και σε έρευνα του Γεώργιου Παπαθανασίου παλαιότερα στο Υπουργείο Γεωργίας διαπιστώθηκε η απουσία από τα κτηματολογικά βιβλία του τίτλου Νο 5/ 1890.
            Συνεπώς, οι ισχυρισμοί του ηγουμένου ότι η Μονή διαθέτει τούρκικους τίτλους «ταπιά», που εκδόθηκαν τον 15ο, 16ο και 17ο αιώνα είναι παντελώς αστήρικτοι.

ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ ΔΑΣΑΡΧΕΙΟΥ
            Ακόμη και αν δεχθούμε υποθετικά ότι είναι γνήσιοι και έγκυροι αυτοί οι τίτλοι το πραγματικό άθροισμα και των τριών είναι 29.200 στρέμματα τούρκικα (δηλαδή περίπου 18.000 ελληνικά στρέμματα). Πως είναι δυνατόν να δεχθεί ανθρώπου νους ότι η έκταση που αναγράφεται στους τίτλους να είναι δυομιση και τρεις φορές μικρότερη από αυτή που διαχειρίζεται η Μονή και μην έχει εντοπιστεί από τη Διεύθυνση Δασών Πιερίας; Είναι πράγματι περίεργο.
            Επίσης, από πού προέκυψαν τα 54.000 στρέμματα, που μοίρασαν η Μονή και το Ελληνικό Δημόσιο το 1968 (4/5 για τη Μονή και 1/5 για το Δημόσιο στον Όλυμπο) και πως το Δασαρχείο Κατερίνης δεν αντέδρασε έστω μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, από το 1974 και μετά, για την απάτη που συμβαίνει στον Όλυμπο.
            Στις 12-4-2011 επικοινωνήσαμε εγγράφως με τη διεύθυνση δασών Πιερίας και ζητήσαμε να μας απαντήσουν εγγράφως αν έγινε και πότε η οριοθέτηση στην επίδικη έκταση. Δεν πήραμε απάντηση, παρόλο που έχει εκπνεύσει προ πολλού ο χρόνος των 45-50 ημερών, που σύμφωνα με το νόμο υποχρεούνται να απαντήσουν.
            Από τις αντιδράσεις των υπαλλήλων της εν λόγω υπηρεσίας υποψιαζόμαστε ότι δεν έγινε οριοθέτηση και ότι απλά επικύρωσαν την οριοθέτηση που προσκόμισε η Μονή. Αν συνέβη αυτό, είναι σοβαρή παράλειψη και επηρέασε αρνητικά τις δικαστικές εξελίξεις στο επίδικο. Ευχόμαστε ειλικρινά να μη συμβαίνει αυτό. Περιμένουμε να μας αποσταλεί το έγγραφο, έστω και καθυστερημένα.

ΤΡΙΤΑΝΑΚΟΠΗ
            Στις 2 Μαΐου 2011 εκδικαζόταν στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Κατερίνης η τριτανακοπή που κατέθεσαν οι νομικοί του Δήμου για το επίδικο. Ύστερα από αίτηση και των δύο μερών Δήμου και Μονής για αναβολή δόθηκε καινούρια ημερομηνία εκδίκασης του επίδικου στις 7 Μαΐου 2012.
Για μια ακόμη φορά εκφράζουμε τον έντονο προβληματισμό και τις ανησυχίες μας για την τύχη του επίδικου, διαπιστώνουμε ότι πάμε από αναβολή σε αναβολή χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Μου φαίνονται πάρα πολλά τα οχτώ χρόνια ως το 2012 χωρίς να καταφέρουμε να οδηγήσουμε το επίδικο στις αίθουσες των δικαστηρίων. Ας μας απαντήσει επιτέλους! κάποιος, ανησυχούμε. Θεωρούμε ότι οι Αθηναίοι νομικοί του Δήμου μπορεί να είναι άριστοι νομικοί αλλά βρίσκονται πολλά χιλιόμετρα μακριά και δεν μπορούν να παρακολουθήσουν όσο θα έπρεπε το ζήτημα.

ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ
            Το Λιτόχωρο, όπως είναι γνωστό, διαθέτει κοινοτικό κτηματολόγιο από το 1940, πριν το πόλεμο. 23.500 στρέμματα περίπου είναι όλη η έκταση και είναι χωρισμένη σε 15 κτήματα. Το κτηματολόγιο αυτό δεν είναι απλώς αποδεικτικό στοιχείο αλλά τίτλος κυριότητας. Ως τέτοιο το δέχτηκε το Εφετείο Θεσσαλονίκης αλλά και ο Άρειος Παγος και αναγνώρισαν την έκταση των 13.095 στρεμμάτων υπέρ του Λιτοχώρου. Η επίδικη έκταση των 4.250 στρεμμάτων είναι χωρισμένη σε δύο τμήματα του κτηματολογίου. Τα 2.520 στρέμματα είναι το κτήμα 11 και τα υπόλοιπα 1870 στρέμματα είναι τμήμα του κτήματος 12 που κέρδισε ο Δήμος (τα 13.095 στρέμματα), τα οποία πολλοί υποστηρίζουν ότι δεν μπορούν να μεταγραφούν στο Υποθηκοφυλακείο Κατερίνης, διότι θα δημιουργηθούν προβλήματα με τις ιδιοκτησίες που βρίσκονται μέσα. Αναγνωρίζουμε τη δυσκολία του θέματος αυτού, αλλά πρέπει κάτι να γίνει, να βρεθεί λύση.
            Αν δεχθούμε αυτήν την άποψη, τότε δεν έχουμε λόγους να διεκδικήσουμε το επίδικο, αφού δε θα μπορούμε να το μεταγράψουμε στο Υποθηκοφυλακείο. Έπειτα, είναι και τα 1.870 στρέμματα που περικλείονται στην έκταση των 13.095 στρεμμάτων και είναι τμήμα του επίδικου.

            Σύμφωνα με απόφαση του Αρείου Πάγου τα 1.870 στρέμματα επιστρέφονται στο Εφετείο Θεσσαλονίκης να επαναδικαστούν. Το Μοναστήρι δεν έχει κανένα λόγο να ενδιαφερθεί, γιατί ούτως ή άλλως βρίσκεται μέσα. Πρέπει εμείς να κινηθούμε ως Δήμος.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ
            Είναι γεγονός ότι βρισκόμαστε σε δύσκολους οικονομικά καιρούς, ο υπερχρεωμένος καλλικρατικός δήμος ψάχνοντας πόρους θα πρέπει να διεκδικήσει αποζημιώσεις από τις εταιρείες που εκπροσωπούν την ΕΡΓΟΣΕ και την Εθνική Οδό, για την διέλευση τους, από δημοτικές εκτάσεις των 700 και πλεόν στρεμμάτων, που αντιστοιχούν σε πολλά εκατομμύρια ευρώ, όπως έγινε και στο Αιγίνιο. Είναι ένας σοβαρός λόγος ακόμη για να βρεθεί λύση για τη μετεγγραφή στο Υποθηκοφυλακείο για τα 13.095 στρέμματα.
            Κύριε Δήμαρχε, κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι Δημοτικοί Σύμβουλοι,
            Όπως γνωρίζετε, οι 80 ιδιώτες που διεκδικούμε τα κτήματα μας στο επίδικο έχουμε ιδρύσει σύλλογο προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος, με την επωνυμία Π.Ο.Λ.Ι.Σ. Σύμφωνα με το καταστατικό του Συλλόγου μας δίνεται η δυνατότητα να διεκδικήσουμε καταπατημένες εκτάσεις. Αυτό ακριβώς κάνουμε στο επίδικο διεκδικούμε τα κτήματά μας, προτείνουμε στους νομικούς του Δήμου να συνεργαστούν με τους νομικούς του Συλλόγου για καλύτερα αποτελέσματα.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
            Η Δημοτική Επιτροπή Αγώνα προτείνει τα εξής:
1) Ο Δήμος Δίου- Ολύμπου θα πρέπει να σεβαστεί τον τίτλο και την ιστορία του διάσημου ομηρικού βουνού και να προχωρήσει στο ξεκαθάρισμα του θολού τοπίου που έχει να κάνει με τα ιδιοκτησιακά του Ολύμπου.

2) Να κινηθούν διαδικασίες μετεγγραφής στο Υποθηκοφυλακείο Κατερίνης των 13.095 στρεμμάτων. Αφού πρώτα εξασφαλιστούν οι ιδιοκτησίες που βρίσκονται μέσα σε αυτά τα στρέμματα παραχωρώντας, ύστερα από απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, προσύμφωνο στους ιδιώτες και στη συνέχεια αφού καταβάλλουν συμβολικό ποσό αποκτώντας τίτλο κυριότητας. Επίσης, μια άλλη πρόταση είναι αυτοί που έχουν ιδιοκτησιακό καθεστώς στα κτήματα αυτά έως το έτος 1980 να τους παραχωρηθούν επίσημα από το Δήμο, ενώ εκτάσεις στις οποίες ασκείται εκμετάλλευση μετά  το 1980 και δε διαθέτουν αποδεικτικά στοιχεία ιδιοκτησίας, παραμένουν δημοτική περιουσία.
3) Να οδηγηθούν τα 1.870 στρέμματα του επίδικου, σύμφωνα με την εντολή του Αρείου Πάγου (2009) στο Εφετείο Θεσσαλονίκης και να εκδικαστούν εκ νέου με τη Μονή.

4) Να διεκδικήσει ο Δήμος από το Δημόσιο τα τρία κτήματα που αναφέρονται στο κτηματολόγιο του
α) το κτήμα Νο3 με έκταση 1985 στρέμματα, στη θέση Γομαρά.
β) το κτήμα Νο 10 με έκταση 260 στρέμματα, στη θέση Γρίτσα- Μπαλκόνι. Σημειώνουμε δε ότι από τα στρέμματα αυτά τα 58 είναι της πρώην ΑΓΡΟΓΗΣ και κινδυνεύουν να εκποιηθούν από το Δημόσιο.
γ) το κτήμα Νο 15 με έκταση 1104 στρέμματα, στη θέση Καψούρα Βαρικού.
5) Στην Γιαλιά Βαρικού να διεκδικήσει ο Δήμος τα 100 παραλιακά στρέμματα, τα οποία διαχειρίζεται η Μονή Αγίου Διονύσιου, χωρίς να τα δικαιούται.
6) Να διεκδικήσει ο Δήμος αποζημιώσεις από τις εταιρίες που εκπροσωπούν την ΕΡΓΟΣΕ και την Εθνική Οδό για τη διέλευσή τους από τις Δημοτικές εκτάσεις.

            Επειδή γνωρίζουμε τη δύσκολη οικονομική κατάσταση που βρίσκεται ο Δήμος σήμερα, προτείνουμε ότι μπορούν να γίνουν όλα αυτά που αναφέραμε χωρίς να ξοδέψει ο Δήμος ούτε ένα ευρώ, εκποιώντας ή ανταλλάσσοντας κάποια στρέμματα από τις ιδιοκτησίες του και εξασφαλίζοντας συγχρόνως τις υπόλοιπες ιδιοκτησίες του.

            Ο Δήμος, ανεξάρτητα από την μετεγγραφή, θα πρέπει να εγκαταλείψει την παθητική του στάση και αδιαφορία για τις εκτάσεις και να οριοθετήσει και να προστατέψει τις ιδιοκτησίες του οδηγώντας τους επίδοξους καταπατητές στο δικαστήριο. Όταν ο υποψήφιος καταπατητής διαπιστώσει ότι ο Δήμος ενδιαφέρεται και είναι αποφασισμένος να προστατέψει τις εκτάσεις του με κάθε τρόπο, θα το σκεφτεί πολύ.
           
            Απευθυνόμενοι στο σύνολο του Δημοτικού Συμβουλίου σας προτείνουμε να εργαστείτε για την επίλυση αυτών των ζητημάτων και να είστε βέβαιοι ότι κάνετε στο ακέραιο το καθήκον σας υπερψηφίζοντας τις προτάσεις αυτές. Είναι μεγάλη ευκαιρία για το Δήμο Δίου- Ολύμπου να εντάξει χιλιάδες στρέμματα γης στα περιουσιακά του στοιχεία και να ελπίζει στα σίγουρα την ανάπτυξή του στο μέλλον.

            Εάν ψηφίσετε τη συνέχιση και διατήρηση της Δημοτικής Επιτροπής Αγώνα, θα πρέπει να επεκταθεί η ευθύνη της Επιτροπής σε όλα τα δημοτικά κτήματα, αλλιώς δε βλέπουμε το λόγο να υφίσταται.

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ                           
21-6-2011
Τηλ. Επικοινωνίας: 6945663970

Σωτήρης Χασιώτης
Πρόεδρος της Δημοτικής Επιτροπής Αγώνα Λιτοχώρου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου