Φίλες και φίλοι,
Η χώρα μας διέρχεται χωρίς καμία αμφιβολία τη μεγαλύτερη δημοσιονομική κρίση της μεταπολεμικής της ιστορίας. Η κρίση έχει μπει για τα καλά σε κάθε ελληνικό νοικοκυριό. Άνθρωποι χάνουν τη δουλειά τους, επιχειρήσεις κλείνουν ή φυτοζωούν. Οικογένειες αναγκάζονται να αλλάξουν ριζικά τις ζωές τους, να θυσιάσουν τις σπουδές των παιδιών τους.
Η κρίση είναι ταυτόχρονα και πολιτική κρίση, καθώς σημαντικό ποσοστό των ανθρώπων που βιώνουν την κρίση χάνουν την εμπιστοσύνη στην πολιτική. Γι’ αυτό και βλέπουμε να ενδυναμώνονται τα άκρα της πολιτικής. Δεν είναι μόνο η Χρυσή Αυγή που είδαμε να μπαίνει στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, αλλά και να ενισχύονται αναχρονιστικές απόψεις κατά της Ευρώπης, κατά της επιχειρηματικότητας, κατά της αγοράς ακόμη και κατά της Δημοκρατίας.
Και αυτή η οργή του κόσμου, είναι σε μεγάλο βαθμό δικαιολογημένη, καθώς οι πολιτικές ηγεσίες της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες απέτυχαν να σχεδιάσουν και να προβλέψουν, τείνει δε η οργή του κόσμου να πάρει ανεξέλεγκτες και επικίνδυνες διαστάσεις. Το αθηνοκεντρικό κράτος ευνόησε τον παρασιτισμό, τις εύκολες λύσεις, προτίμησε να δώσει τα ψάρια έτοιμα, χωρίς να φροντίσει να μάθει τον πολίτη να ψαρεύει και μάλιστα να ψαρεύει με τρόπο αποδοτικό και σύγχρονο.
Και η κρίση δεν περιορίζεται μόνο στις πολιτικές ηγεσίες της Αθήνας. Βλέπουμε όλοι τι γίνεται στην Ευρώπη, η οποία ταλανίζεται και αργεί επί μήνες να καταλήξει σε μια απόφαση. Βλέπουμε την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών επίσης αποδυναμωμένη και διστακτική. Βλέπουμε τέλος τη γειτονιά μας, τη Μεσόγειο σε διαρκή αναταραχή.
Και μέσα σε αυτό το σκηνικό η μικρή, αλλά υπερήφανη Πιερία και οι εργατικοί και υπερήφανοι Πιεριείς καλούνται να επιβιώσουν αντιμετωπίζοντας τους κινδύνους και αξιοποιώντας κάθε αναπτυξιακή προοπτική.
Η Πιερία την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα κατόρθωσε να αντιμετωπίσει με αποτελεσματικότητα πολύ σημαντικούς κινδύνους που προέβαλαν, με στρατηγική και συνεργασία. Αντιμετωπίσαμε την αποβιομηχάνιση, τις συνέπειες του πολέμου στην πρώην γιουγκοσλαβία, τις μεγάλες αλλαγές στα βαλκάνια και τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης, την αλλαγή του σκηνικού που αφορούσε τον πρωτογενή τομέα. Ανέπτυξε τον τουρισμό, προχώρησε σε νέες πρωτοποριακές καλλιέργειες και ανέπτυξε τις υποδομές της με το Χιονοδρομικό Κέντρο του Ελατοχωρίου, τα λιμάνια, τους οδικούς άξονες, ανέδειξε τους παραδοσιακούς οικισμούς προκειμένου να υποστηρίξει τις δραστηριότητες αυτές και να αναδείξει όλα τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα. Και όλα αυτά κόντρα σε ένα αθηνοκεντρικό κράτος, όπου κάθε διεκδίκηση απαιτούσε σκληρή μάχη.
Με αυτό τον τρόπο κατορθώσαμε να φτάσουμε στο σήμερα. Να βιώνουμε μεν την κρίση, αυτό δεν θα μπορούσαμε να το αποφύγουμε, τη στιγμή που όλη η χώρα κλυδωνίζεται, αλλά να είμαστε σε καλύτερη μοίρα από άλλους Νομούς, όπως η Αχαϊα ή η απομονωμένη Ηλεία. Σε καλύτερη μοίρα από τους Νομούς της Ηπείρου ή άλλους Νομούς της Μακεδονίας.
Οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουμε στις νέες συνθήκες είναι πλέον διαφορετικοί. Κινδυνεύουμε να γίνουμε η πίσω αυλή της Θεσσαλονίκης, όχι μόνο πολιτικά, όπως συνέβη με τον Καλλικράτη και την ένταξη μας στην ίδια Περιφέρεια, αλλά και οικονομικά. Να γίνουμε όπως το Υπόλοιπο Αττικής για την Αθήνα, που υφίσταται όλα τα αρνητικά της γειτνίασης, χωρίς να απολαμβάνει τα θετικά. Κινδυνεύουμε ο τουρισμός μας να πληγεί αν συνεχιστεί η αναταραχή στην Ανατολική Μεσόγειο και την ίδια ώρα να υστερούμε λόγω του νομίσματος σε σχέση με γειτονικές χώρες. Για αντίστοιχους λόγους, κινδύνους αντιμετωπίζει και ο πρωτογενής τομέας στο πλαίσιο της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής.
Το Επιμελητήριο αξίζει συγχαρητηρίων για τη διοργάνωση αυτού του Συνεδρίου, ώστε να συζητηθούν τα ζητήματα, οι κίνδυνοι, όσο και οι ευκαιρίες. Επίσης είναι πολύ σημαντικές οι πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει και έχουν να κάνουν με τη φιλοξενία δημοσιογράφων και τουριστικών πρακτόρων του εξωτερικού, για την παροχή εγγυήσεων στους επιχειρηματίες, για τη συμμετοχή σε κλαδικές εκθέσεις, αλλά και για τη διασύνδεση με το χώρο της εκπαίδευσης που γνωρίζω ότι σχεδιάζεται.
Ας δούμε όμως τον ρόλο των υποδομών στην ανάπτυξη της περιφέρειας.
Οι τρεις κρίσιμοι τομείς είναι αυτοί του τουρισμού,της μεταποίησης, και του διαμετακομιστικού εμπορίου, αλλά και ο πρωτογενής τομέας, που δεν πρέπει ποτέ να το λησμονούμε. Και κοντά σε αυτούς όλες οι άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες που βασίζονται στο οικονομικά εισόδημα των καταναλωτών της Πιερίας.
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………………… Καταληκτικά αυτό που έχω να πω είναι ότι η πορεία έχει αποδείξει ότι με στρατηγικό σχεδιασμό η Πιερία μπορεί να κερδίσει πολλά για την επιχειρηματικότητα, την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη. Αρκεί το σύνολο της ηγεσίας του τόπου: βουλευτές, περιφέρεια, Δήμοι, Επιμελητήριο, απόδημοι Πιεριείς, παραγωγικοί φορείς και κοινωνική εταίροι να συνεργαστεί πέρα από κομματικές γραμμές και να εργαστεί για την ανάπτυξη του τόπου. Όποτε το κάναμε επιτύχαμε.
Η Πιερία την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα κατόρθωσε να αντιμετωπίσει με αποτελεσματικότητα πολύ σημαντικούς κινδύνους που προέβαλαν, με στρατηγική και συνεργασία. Αντιμετωπίσαμε την αποβιομηχάνιση, τις συνέπειες του πολέμου στην πρώην γιουγκοσλαβία, τις μεγάλες αλλαγές στα βαλκάνια και τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης, την αλλαγή του σκηνικού που αφορούσε τον πρωτογενή τομέα. Ανέπτυξε τον τουρισμό, προχώρησε σε νέες πρωτοποριακές καλλιέργειες και ανέπτυξε τις υποδομές της με το Χιονοδρομικό Κέντρο του Ελατοχωρίου, τα λιμάνια, τους οδικούς άξονες, ανέδειξε τους παραδοσιακούς οικισμούς προκειμένου να υποστηρίξει τις δραστηριότητες αυτές και να αναδείξει όλα τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα. Και όλα αυτά κόντρα σε ένα αθηνοκεντρικό κράτος, όπου κάθε διεκδίκηση απαιτούσε σκληρή μάχη.
Με αυτό τον τρόπο κατορθώσαμε να φτάσουμε στο σήμερα. Να βιώνουμε μεν την κρίση, αυτό δεν θα μπορούσαμε να το αποφύγουμε, τη στιγμή που όλη η χώρα κλυδωνίζεται, αλλά να είμαστε σε καλύτερη μοίρα από άλλους Νομούς, όπως η Αχαϊα ή η απομονωμένη Ηλεία. Σε καλύτερη μοίρα από τους Νομούς της Ηπείρου ή άλλους Νομούς της Μακεδονίας.
Οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουμε στις νέες συνθήκες είναι πλέον διαφορετικοί. Κινδυνεύουμε να γίνουμε η πίσω αυλή της Θεσσαλονίκης, όχι μόνο πολιτικά, όπως συνέβη με τον Καλλικράτη και την ένταξη μας στην ίδια Περιφέρεια, αλλά και οικονομικά. Να γίνουμε όπως το Υπόλοιπο Αττικής για την Αθήνα, που υφίσταται όλα τα αρνητικά της γειτνίασης, χωρίς να απολαμβάνει τα θετικά. Κινδυνεύουμε ο τουρισμός μας να πληγεί αν συνεχιστεί η αναταραχή στην Ανατολική Μεσόγειο και την ίδια ώρα να υστερούμε λόγω του νομίσματος σε σχέση με γειτονικές χώρες. Για αντίστοιχους λόγους, κινδύνους αντιμετωπίζει και ο πρωτογενής τομέας στο πλαίσιο της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής.
Το Επιμελητήριο αξίζει συγχαρητηρίων για τη διοργάνωση αυτού του Συνεδρίου, ώστε να συζητηθούν τα ζητήματα, οι κίνδυνοι, όσο και οι ευκαιρίες. Επίσης είναι πολύ σημαντικές οι πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει και έχουν να κάνουν με τη φιλοξενία δημοσιογράφων και τουριστικών πρακτόρων του εξωτερικού, για την παροχή εγγυήσεων στους επιχειρηματίες, για τη συμμετοχή σε κλαδικές εκθέσεις, αλλά και για τη διασύνδεση με το χώρο της εκπαίδευσης που γνωρίζω ότι σχεδιάζεται.
Ας δούμε όμως τον ρόλο των υποδομών στην ανάπτυξη της περιφέρειας.
Οι τρεις κρίσιμοι τομείς είναι αυτοί του τουρισμού,της μεταποίησης, και του διαμετακομιστικού εμπορίου, αλλά και ο πρωτογενής τομέας, που δεν πρέπει ποτέ να το λησμονούμε. Και κοντά σε αυτούς όλες οι άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες που βασίζονται στο οικονομικά εισόδημα των καταναλωτών της Πιερίας.
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………………… Καταληκτικά αυτό που έχω να πω είναι ότι η πορεία έχει αποδείξει ότι με στρατηγικό σχεδιασμό η Πιερία μπορεί να κερδίσει πολλά για την επιχειρηματικότητα, την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη. Αρκεί το σύνολο της ηγεσίας του τόπου: βουλευτές, περιφέρεια, Δήμοι, Επιμελητήριο, απόδημοι Πιεριείς, παραγωγικοί φορείς και κοινωνική εταίροι να συνεργαστεί πέρα από κομματικές γραμμές και να εργαστεί για την ανάπτυξη του τόπου. Όποτε το κάναμε επιτύχαμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου